year: 2006
material/technique: video projection with sound
duration: 17 minutes
image: Driessens & Verstappen
sound: Ton Driessens
production: Stichting Pleinmuseum/Centraal Museum Utrecht

Membrane is developed for Pleinmuseum (a mobile exhibition pavilion that pops up in another city each time).The construction of the pavilion itself - an unfolding, aluminium frame with projection screen stretched over it - formed the starting point for Membrane. A computer model of the pavilion is created. First a virtual frame with a virtual canvas stretched over it is made and than a dynamic motion generator to let the membrane change and transform. Sometimes these movements resemble recognizable wave patterns like crumples, wrinkles, etc. But also new unfamiliar forms can arise, that emerge from the software in relation to the specific shape of the pavilion. Subsequently the computer generated images are projected on the pavilion (via 8 synchronised projectors) and by doing so the concrete space and the illusionary space will converge: a contemporary "trompe l'oeil".
Real sounds of membranes (plastic bag, towel, canvas, etc.) form the basis of the accompanying sound composition. Similar to the changeable structure and texture of Membrane, these basic sounds are subject to changes such as filtering, stretching and compression. The actions of the basic sounds are accentuated with atmospheric sounds. They connect the separate actions and they give direction over a longer time span. Somebody who is nearby Pleinmuseum might not be able to see the pavilion yet, but one could become attracted to the sound and follow it to its source.
Duration of the video: 17 minutes.

jaar: 2006
materiaal/techniek: video projectie met geluid
duur: 17 minuten
beeld: Driessens & Verstappen
geluid: Ton Driessens
productie: Stichting Pleinmuseum/Centraal Museum Utrecht

Membraan is ontwikkeld voor Pleinmuseum (een mobiel paviljoen dat telkens in een andere stad opduikt). Gedurende een week is er elke avond een ander werk te zien van in totaal 7 kunstenaars.
De constructie van het paviljoen, een uitvouwbaar, met projectiedoek bespannen aluminium buizenframe, vormt het uitgangspunt voor Membraan. Van het paviljoen is eerst een computermodel gemaakt. De virtuele buizenconstructie is bespannen met een virtueel doek, en een generatieve bewegingsdynamiek kan dit membraan op allerlei manieren laten bewegen en vervormen. Soms lijken deze bewegingen op wat we kennen aan golfvormen, rimpelingen e.d. Maar er kunnen ook nieuwe ongekende vormen ontstaan, die voortkomen uit de software in relatie tot de specifieke vorm van het paviljoen. Deze geconstrueerde beelden worden vervolgens op het paviljoen geprojecteerd (d.m.v. 8 gesynchroniseerde beamers) waardoor de concrete ruimte en de illusionaire ruimte gaan samenvallen: een eigentijdse "trompe l'oeil".
Reële geluiden van membranen (plastic zak, theedoek, zeil, etc.) vormen de basis voor de ondersteundende geluidscompositie. Membraan verandert van structuur, textuur en massa, evenzo zijn deze basisgeluiden onderhevig aan veranderingen als filtering, uitrekking en compressie. De acties van de basisgeluiden worden onderstreept door atmosfeergeluiden. Ze verbinden de losse gebeurtenissen en geven richting over een langere tijdspanne. Wanneer men in de buurt is van Pleinmuseum kan men misschien het paviljoen nog niet zien maar kan men aangetrokken worden door het geluid en dit volgen tot de bron.