Sand and wind have expressive features that can be experienced in its purest form in a desert landscape. The wind has free play with the loose sand that creates a vivid spectacle of ever changing formations. Sandbox is a diorama in which a sand bed is continuously transformed by means of wind. This process is visible for the audience through a small window. There is no intention of simulating a downscaled version of an existing desert, but to build a generative system in which concrete materials like sand and wind are the shaping elements. By locking up these elements in a box an imaginary sight is created, a glimpse of a world where another climate prevails.

A black box is standing on four metal legs. A window opening is located at the front, through which the spectator can watch while sitting on a stool. Inside the box the basic facilities are installed: 200 kilograms of sea sand, 50 fans, electronics and lighting. The sand is scattered over the bottom, the fans are split in nine rows that hang in the upper part of the box. In between the sand and the fans, a strip ceiling is hiding the fans from view. The LED-lights at the back wall provide a floodlight on the sand surface. All the fans are switched on and off individually by a special algorithm. One can see rushing particles and sand drifts generating typical slopes. Now and then dust devils or avalanches will appear, or lees where lightweight particles seem to dance over the solid surface.

jaar: 2009
afmeting: breedte 245 x diepte 122 x hoogte 176 cm.
materialen: hout, lak, metaal, ventilatoren, zand, electronica

De combinatie van zand en wind heeft expressieve eigenschappen, die in een hele pure vorm zijn waar te nemen in een wijds woestijnlandschap. De krachtige wind die vrij spel heeft op het droge, rulle zand vormt een levendig schouwspel van veranderende zandformaties. Sandbox is een diorama waarbinnen een zandvlakte voortdurend verandert door middel van wind. Dit proces is voor de toeschouwer waarneembaar via een kijkopening. Het was niet de bedoeling om een bestaand woestijngebied letterlijk na te bootsen op kleine schaal, maar om een zelfstandig generatief systeem op te zetten waarbinnen concrete materialen als zand en wind de vormgevende elementen zijn. Door deze elementen op te sluiten in een kist wordt een imaginaire voorstelling gecreëerd, een blik op een wereld waar letterlijk een ander klimaat heerst.

Een zwarte kist staat op vier metalen poten. Aan de voorkant bevindt zich een kijkvenster en zittend op een kruk kan de toeschouwer hierdoor naar binnen kijken. In de kist zijn de basisvoorzieningen geïnstalleerd: 200 kg. zeezand, 50 ventilatoren, electronica en verlichting. Het zand is verspreid over de bodem, de ventilatoren hangen in negen rijen verspreid boven in de kist. Tussen het zandoppervlak en de ventilatoren hangt een lamellenplafond waarmee de ventilatoren aan het zicht worden onttrokken. De LED-verlichting in de achterwand zorgt voor strijklicht op het zandoppervlak. Alle ventilatoren worden individueel aan- en uitgeschakeld door een speciaal algoritme. Men ziet de zandkorrels opwaaien en neerkomen waardoor de karakteristieke glooiingen ontstaan. Af en toe zien we 'dust devils' en lawines verschijnen, of luwtes waar de lichtere deeltjes over het zandoppervlak lijken te dansen.