Glow
De architectonische eigenschappen van de toren, de voormalige functie van het gebouw als brandweerkazerne, en de stad Maastricht, bieden interessante
vertrekpunten voor het realiseren van een 'site-specific' werk. Maastricht heeft een sterke keramische industrie en het was de eerste stad in Nederland
waar de industriële revolutie werd geïntroduceerd met de fabricage van glas. Glow is in visueel opzicht gebaseerd op deze industrietak.
Het legt een verbinding tussen de bestaande toren en een imaginair transformatieproces van glas, dat beweegt van hard naar zacht en vice versa.
De toren bestaat uit een bakstenen schacht, met bovenin een transparante, glazen ruimte. Van de toren werd eerst een computermodel gemaakt. In het model vormen
de raamkozijnen de vaste kaders waarbinnen de 64 ruiten vervolgens mogen vervormen tot vloeibaar glas. De impressies van verhitting, smelting en stolling
worden veroorzaakt door een schijnbare warmtebron in het inwendige van de toren. Deze digitaal geconstrueerde beelden worden vervolgens rondom op de
bestaande ramen geprojecteerd waardoor de concrete ruimte en de illusionaire ruimte gaan samenvallen: een eigentijdse "trompe l'oeil".
Duur van de video: 27 minutes.
Conceptueel heeft de aanpak overeenkomsten met het werk
Membraan, dat de kunstenaars in 2005 maakten voor Pleinmuseum.
|